Οι καρδιαγγειακές παθήσεις αποτελούν την κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Πληθώρα δεδομένων από προοπτικές επιδημιολογικές μελέτες τεκμηριώνουν την αντίστροφη συσχέτιση μεταξύ φυσικής δραστηριότητας και κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις. Η άσκηση και η αύξηση των επιπέδων της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας επιφέρουν σημαντικά δοσοεξαρτώμενα οφέλη στη μείωση της θνησιμότητας λόγω καρδιαγγειακών παθήσεων. Από την άλλη πλευρά, η ενασχόληση με καθιστικές δραστηριότητες συσχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα ανεξάρτητα από τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας. Αυτό σημαίνει πως παράλληλα με την προώθηση της άσκησης θα πρέπει να γίνονται προσπάθειες και για τη μείωση των καθιστικών συμπεριφορών. Υπάρχει ένα μεγάλο εύρος κλινικών μελετών που υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων άσκησης στην πρωτογενή, αλλά και τη δευτερογενή πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, στεφανιαία νόσο, έμφραγμα του μυοκαρδίου, εγκεφαλικό επεισόδιο και διαβήτη. Παρόλα αυτά, παραμένουν αδιευκρίνιστες οι παράμετροι της άσκησης όσον αφορά το είδος, την ένταση και τη διάρκειά της, ώστε να επιτευχθεί η βελτιστοποίηση των καρδιαγγειακών οφελών. Πέρα από την άσκηση αντοχής, η υψηλής έντασης διαλειμματική προπόνηση εφαρμόζεται πια σε υγιείς αλλά και ασθενείς με σημαντικά, ίσως και μεγαλύτερα, καρδιομεταβολικά οφέλη. Η άσκηση με αντιστάσεις συστήνεται συμπληρωματικά προς την άσκηση αντοχής για βελτιστοποίηση πολλών μεταβολικών και άλλων παραμέτρων. Μαζί με το συγκεκριμένο εύρος άσκησης για τη βελτιστοποίηση των καρδιαγγειακών οφελών, είναι ανάγκη να καθοριστούν και τα ανώτερα ασφαλή επίπεδα άσκησης, καθώς φαίνεται πως η υπερβολική άσκηση μπορεί να αυξάνει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο. Σε κάθε περίπτωση, τόσο τα υγιή άτομα όσο και οι ασθενείς με εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο θα πρέπει να υποβάλλονται σε εξατομικευμένο έλεγχο κινδύνου και στις αντίστοιχες διαδικασίες προσυμπτωματικού ελέγχου, ώστε να λαμβάνουν έγκριση και τις απαραίτητες εξατομικευμένες συστάσεις για άσκηση. Βάσει των υπαρχόντων δεδομένων, διεθνείς και ευρωπαϊκές επιστημονικές εταιρείες έχουν εκδώσει κατευθυντήριες οδηγίες άσκησης για τη διαχείριση της καρδιαγγειακής υγείας στον γενικό πληθυσμό, σε άτομα με παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου και σε άτομα με εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο. Η παρούσα μελέτη αποτελεί μια ανασκόπηση των πιο σημαντικών και πρόσφατων δεδομένων που αφορούν το ρόλο της άσκησης στην πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων και συνοψίζει τις υπάρχουσες σχετικές κατευθυντήριες οδηγίες.